Praktikat e çuditshme mjekësore që i paraprinë mjekësisë moderne që njohim sot

2 Qershor 2021, 06:50, Blog CNA

Praktikat e çuditshme mjekësore që i paraprinë

Mjekësia moderne ka bërë një rrugë të gjatë për të arritur në stadin aktual të zhvillimit. Ndërsa sot njohim shumë trajtime të caktuara që e kanë zgjatur jo pak jetën e njerëzve, dikur për të njëjta sëmundje përdoreshin metoda dhe pajisje që sot mund të na duken të çuditshme.

?Mushkëritë? prej hekuri shpëtuan mijëra jetë njerëzish

Në fillim të viteve 1900, SHBA u përfshi nga një epidemi vdekjeprurëse e sëmundjes së poliomelitit. Shumë të prekur humbën jetën, ndërsa të tjerë mbetën me pasoja përgjatë gjithë jetës, duke përfshirë paralizën. Epidemia arriti kulmin në vitin 1952 dhe u konsiderua si një nga sëmundjet më të frikshme.

Një nga metodat e trajtimit të saj përfshinte ?mushkëritë prej hekuri?, që ishte një rezervuar i madh metalik që alternon presionin e ajrit, për të stimuluar frymëmarrjen tek të sëmurët që u ishin paralizuar muskujt e gjoksit. Ndërsa pamja e tij e jashtme është e frikshme, kjo pajisje shpëtoi jetën e mijëra njerëzve, edhe pse pacientët iu nënshtruan këtij trajtimi për një kohë të gjatë.

Eleminimi me benzinë i parazitëve të kokës

Edhe pse kjo metodë dha disa rezultate, sot konsensusi i përgjithshëm është se benzina është natyrshëm e rrezikshme, pasi merr flakë shumë shpejt. Ndërkohë ka shqetësime mbi efektet shëndetësore që mund të pësojë dikush përmes gëlltitjes dhe thithjes së saj.

Ndalimi i migrenës duke u larë, i shoqëruar me energjinë elektrike

Terapia hidroelektrike është përdorur shumë në shekujt XIX-XX. Mjekët besuan se larja në vaska me ujë ku transmetoheshin rryma të vogla elektrike ndihmonte në lehtësimin e sëmundjes së migrenës. Por shumë ekspertë nisën të ishin gjithnjë e më skeptikë mbi efektivitetin e saj dhe e ndaluan së rekomanduari atë.

Gjithsesi, sot terapia hidroelektrike përdoret si një formë e ilaçeve alternative për ata që vuajnë nga sëmundje degjenerative. Ajo realizohet me banjot galvanike, ku përdoret shumë pak energji elektrike, vetëm sa për të stimuluar muskujt e një pacienti.

Radiumi për të kuruar të gjitha sëmundjet

Duket se radiumi është një element radioaktiv shumë helmues, e megjithatë është përdorur dikur si një ilaç shumë popullor. Burrat që kishin probleme me impotencën, artritin dhe plakjen, përdornin ujë të përzier me këtë kimikat. Ata mbanin në shtëpi një Revigator, një

enë qeramike të lidhur me radiumin që ndoste ujin. Shitja e tij u ndalua në vitet 1930 kur miliarderi Eben Bajers vdiq nga konsumimit të tij të shpeshtë.

Kokaina përdorej gjerësisht si ilaç

Besohej se kokaina shëronte gjithçka, nga dhimbjet e dhëmbëve, ethet, dhe deri tek depresioni dhe alkoolizmi, dhe shitej në forma të ndryshme:si lëng apo pluhur, apo në formë cigareje. Mania pas kokainës nisi në vitin 1884 kur okulisti Karl Koler zbuloi se disa pika lëng kokaine kishin të njëjtin ndikim si një anestetik lokal. Kjo drogë u promovua më tej nga dr.Tomas Riter në një libër të botuar prej tij në vitin 1910.

Lobotomitë ishin zgjidhja kryesore për problemet mendore

Sot janë të paimagjinueshme, por lobotomitë ishin të zakonshme në mesin e viteve 1900. Lobotomia prefrontale u krijua nga Uollter Friman, që e bazoi kërkimin e tij në punën e neurologut portugez Antonio Moniz. Besohej se kjo procedurë do t?i ndihmonte njerëzit me probleme të shëndetit mendore dhe fizik, por nuk ishte kështu.

E përdorur për herë të parë mbi pacientët e gjallë në vitin 1937, versionet e hershme përfshinin hapjen e njënjë vrime në pjesën e sipërme të kafkës. Ata që iu nënshtruan kësaj procedure vuanin shpesh nga krizat, ndryshime të personalitetit dhe nga pamundësia për t?u kujdesur për veten e tyre.

Një nga pacientët më të famshme ishte Rozmari Kenedi, motra e ish-presidentit Xhon F.Kenedi, e cila iu nënshtrua lobotomisë që kur ishte 20 vjeçe. Kjo pratikë u ndalua me ligj në vitin 1967 pasi një pacient vdiq nga një hemorragji e trurit, pasi një nga enët e gjakut u ça gjatë kësaj procedure.

Një mënyrë e rrezikshme për të kuruar tuberkulozin

Gjatë viteve 1930-1950, tuberkulozi kurohej me një procedurë të quajtur pneumonolizë. Mjekët besonin se pacientët me këtë sëmundje do të shëroheshin më shpejt nëse lobi i sipërm i mushkërive të tyre do të rrëzohej me forcë.

Mjekët hapnin një zgavër nën brinjët e sipërme të një mushkërie të sëmurë,dhe do ta mbushnin atë me materiale të tilla si topa ping-pongu dhe dyllë parafine. Shumica e pacientëve vuanin jo pak nga hemorragjia apo infeksionet e ndryshme./CNA.al