E fundit!

x

I denoncoi krimet, Stalini e vrau/ Historia tragjike e Nadjezha Alilujevës, gruas së dytë së diktatorit sovjetik

10 Nëntor 2019, 08:31, Blog CNA
I denoncoi krimet, Stalini e vrau/ Historia tragjike e Nadjezha Alilujevës,

Emri i Nadjezha Alilujevës, u bë e njohur për sovjetikët vetëm pas vdekjes së saj. Në ato
ditë të acarta të nëntorit 1932, mijëra njerëz i dhanë lamtumirën e fundit. Ai funeral mund
të krahasohej, vetëm me ceremonitë e ngjashme të mbajtura më herët për vdekjen e perandoreshave ruse.

Vdekja e papritur e një gruaje 30-vjeçare, njëherazi zonja e parë e shtetit, nuk mund të shkaktonte më shumë pikëpyetje. Meqë gazetarët e huaj që ndodheshin në atë kohë në Moskë, nuk mund të merrnin asnjë informacion të detajuar nga autoritetet zyrtare, shtypi i
huaj ishte plot raportime mbi arsyet e ndryshme që shkaktuan vdekjen e parakohshme të gruas
së dytë të Stalinit.

Zërat që qarkullonin në Moskë ato ditë, pretendonin se Alilujeva vdiq në një aksident rrugor, apo apendasiti akut. Janë bërë edhe një mori supozimesh të tjera. Ndërkohë versioni që jepte bashkëshorti i saj, ishte krejtësisht i ndryshëm. Ai deklaroi zyrtarisht se Nadjezha, që kishte qenë e sëmurë prej disa javësh, u ngrit nga shtrati shumë më herët nga sa i kishin këshilluar mjekët, gjë që i shkaktoi ndërlikime serioze, të cilat i sollën edhe vdekjen.

Por kjo ishte një gënjeshtër e pastër, pasi disa orë para vdekjes ajo u pa shëndoshë e mirë
në një banket të madh të shtruar në Kremlin,me rastin e 15-vjetorit të Revolucionit Bolshevik. Atë natë Alilujeva bisedoi me zyrtarë të lartë të shtetit dhe të partisë, dhe gratë e tyre.
Atëherë, cila ishte arsyeja e vërtetë e vdekjes së parakohshme të gruas së re? Ekzistojnë 3 versione kryesore. Sipas të parit prej tyre, Nadjezha vrau veten. Përkrahësit e versionit të dytë (kryesisht punonjës të policisë sekrete), pretenduan se ajo u vra nga vetë Stalini. Ndërkohë, sipas versionit të tretë, Alijueva u qëllua nga truproja i burrit të saj.

Por për të kuptuar më mirë këtë ngjarje, duhet të rikujtojmë historinë e marrëdhënies së tyre të trazuar. Stalini dhe Alijueva, u martuan në vitin 1919. Ai ishte 40 vjeç, ajo 17-vjeçe e pak. Nadjezha lindi në vitin 1901 në Baku të Azerbajxhanit. I ati, Sergej Jakovleviç u njoh me Stalinin në vitin 1903.
Thuhet se diktatori i ardhshëm e shpëtoi Nadian 2-vjeçe nga vdekja e sigurtë, kur ajo ra aksidentalisht në lumë. Katërmbëdhjetë vjet më vonë Stalini dhe Alilujeva u takuan sërish në Shën Petersburg. Ajo po studionte në gjimnaz, ndërsa Stalini sapo ishte rikthyer nga Siberia, ku kishte internuar.
Në fillim, ajo ishte e pa interesuar për politikën, por më pas nisi të merrte pjesë në mbledhjet e Partisë Komuniste. Në vitin 1921, çifti lindi një djalë, Vasilin. E angazhuar me punë, Nadjezha nuk i kushtoi fëmijës vëmendjen e duhur. Stalini ishte shumë më i zënë se ajo.

Ndaj me Vasilin u morën kryesisht shërbëtoret. Në vitin 1926, lindi fëmija i dytë, vajza
Svetlana, të cilën ajo vendosi që ta rrisë vetë. Ndërkohë martesa midis tyre u bë gjithnjë e më problematike. Stalini nisi të shkonte gjithnjë e më shpesh natën në vilën që kishte në Zubalovo. Nganjëherë rrinte me miqtë deri në orët e vona, por më shumti shoqërohej nga aktore dhe balerina të reja. Nadjezhda ishte në dijeni të tradhtive të së shoqit, dhe ishte shumë xheloze.

Me sa duket, ajo e donte vërtet Stalinin. Nga ana tjetër, ky e trajtonte në mënyrën më fyese të mundshme, dhe Nadjezha e toleronte gjithçka. Por më në fund iu sos durimi. Sipas disa dëshmitarëve okularë, disa ditë para vdekjes, Ajlilueva kishte marrë një vendim me rëndësi:
do të ndahej nga Stalini dhe do të shkonte me fëmijët të banonte tek prindërit e saj.
Por Stalini ishte despot jo vetëm me qytetarët sovjetikë, por edhe me anëtarët e familjes së tij. Ai kërkonte që vendimet e tij të mos diskutoheshin snjëherë. Por Nadjezha ishte një grua e zgjuar, dhe me një karakter të fortë. Në vitin 1929, ajo shprehu dëshirën të fillonte studimet në universitet.

Stalini e kundërshtoi. Shokët e tij gjeorgjianë Abel Jenukixe dhe Sergo Orxhonikixe, mezi arritën ta bindin që ta lejonte. Shumë shpejt ajo u bë studente në një universitet në Moskë. Vetëm një drejtor e dinte që gruaja e Stalinit po studionte aty. Dy agjentë sekretë, u maskuan si studentë, për të garantuar sigurinë e Nadjezhës.
Por Stalini bëri një gabim të madh, kur e lejoi gruan e tij të hynte në botën e qytetarëve të thjeshtë. Komunikimi me studentët e tjerë, i hapi sytë Nadjezhës mbi atë që po ndodhte realisht në vend. Më parë, ajo kishte lexuar nga gazetat dhe fjalimet zyrtare, se gjithçka ishte
në rregull.

Në realitet, fotot e bukura të jetës së popullit sovjetik, linin në hije kolektivizimin e detyruar dhe dëbimet e padrejta të fshatarëve, shtypjet masive, dhe zinë e madhe të bukës në Ukrainë dhe në rajonin e Vollgës. Duke besuar me naivitet se bashkëshorti nuk e dinte se çfarë po ndodhte, Alilujeva ia hapi një ditë këtë bisedë.
Stalini u nxeh, duke e akuzuar të shoqen se po binte pre e thashethemeve të përhapura nga trockistët. Ai e shahu Nadjezhën me fjalët më të rënda, dhe e kërcënoi ta largonte nga universiteti. Disa ditë më vonë, në të gjitha universitetet dhe shkollat teknike nisi një valë spatrimesh.
Gjithsesi ajo vazhdoi komunikimin me studentë, pedagogë, por edhe zyrtarë të lartë që nuk ishin dakord me atë që po shihnin të ndodhte. Mosmarrëveshjet midis saj dhe Stalinit, u thelluan shumë. Stalinin e cilësonte si një ?tradhti? ndaj tij sjelljen e bashkëshortes.

Mbremjen e 8 Nëntorit 1932, Stalini pati një zënkë publike me Nadjezhën. Në nerva e sipër ai e goditi me ushqimet që ndodheshin në tavolinë. Një poshtërim i tillë para disa qindra njerëzve
të pranishëm, e shokoi gruan. Ajo u largua menjëherë nga festa, dhe shkoi në dhomën e saj.
Pak orë më vonë, u gjet e vdekur.
Trupi i saj i pajetë, u gjet në dyshemenë e dhomës, nën një pellg gjaku. Nuk ka asnjë informacion të saktë, nëse Stalini ishte apo jo në shtëpi mbrëmjen midis 8-9 nëntorit. Sipas një versioni, ai shkoi në shtëpi, Alilujeva i foli disa herë, por ai e injoroi. Sipas mbështetësve të versionit të dytë, Stalini ishte në shtëpi.

Dhoma e tij e gjumit, ndodhej përballë dhomës së gruas së tij, ndaj ai nuk mund të mos i dëgjonte të shtënat. Nga frika e daljes së informacionit, Stalini i mbikëqyri personalisht të gjitha raportet që dolën në shtyp mbi ngjarjen. Ishte e rëndësishme të tregohej, që udhëheqësi sovjetik nuk ishte i përfshirë në atë ngjarje.
Por dëshmia e njërit prej rojeve, tregon të kundërtën. Ai pretendon se atë natë, e pa Stalinin të dilte nga dhoma e gruas së tij. Ai dëgjoi 2 herë zhurmës e derës që hapej, dhe të shtënën me pistoletë. Disa studiues, mendojnë se Stalini nuk e ka qëlluar domosdoshmërisht vetë. Ai mund ta ketë provokuar dhe shtyrë drejt vetëvrasjes.

Dihet që Nadjezha la një letër, të cilën Stalini e zhduku menjëherë pasi e lexoi. Interesant është fakti që dr.Kazakov, që u thirr të kryejë ekspertizën, nuk pranoi të nënshkruajë aktin e vetëvrasjes që ishte hartuar paaprakisht. Mjeku tha se viktima ishte qëlluar nga një distancë prej 3-4 metrash. Sipas tij e ndjera nuk mund ta qëllonte veten në tëmthin e majtë, pasi ajo nuk ishte mëngjerashe.
As mjekja Aleksandra Kanel, e ftuar në apartamentin e çiftit më 9 nëntor 1932, nuk pranoi të firmosë një raport mjekësor, sipas të cilit gruaja e Stalinit, vdiq befas nga një apandesit akut. Ky variant, u refuzuan edhe nga mjekë të tjerë, si doktorët Levin dhe Pletnev.
Ata u arrestuan dhe ekzektuan gjatë spastrimeve të mëdha të vitit 1937. Kanel u shkarkua ngaa puna në vitin 1935. Ajo vdiq disa muaj në vonë, zyrtarisht nga meningiti. Kjo ishte mënyra sesi i trajtonte Stalini, njerëzit që i kundërviheshin vullnetit të tij./Përshtatur nga CNA.al

Lajmet e fundit nga