LEXO PA REKLAMA!

SHKARKO APP

Xho Bajden është mbreti lakuriq

14 Korrik 2022, 09:02, Blog CNA

Xho Bajden është mbreti lakuriq

Mbreti është lakuriq. Publiku e di këtë, dhe më në fund ka filluar ta thotë të vërtetën që është më se e dukshme. Në këtë rast mbreti është presidenti amerikan Xho Bajden. Ai e mori detyrën me shpresat e mëdha të votuesve, dhe me premtimin për ta bashkuar vendin.

Këto aspirata kanë vdekur. Publiku e ka humbur besimin te Bajden. E ka humbur besimin se ai mund ta bëjë punën që i është caktuar, dhe e ka humbur besimin se ai ka një lloj kompetence qoftë edhe minimale. Ata sigurisht nuk mendojnë se ai e ka bashkuar vendin (edhe pse mendojnë se republikanët janë bashkëfajtorë).

Ky perceptim dëmton shumë më tepër sesa vetëm presidentin aktual. Ai dëmton të gjithë partinë e tij, dhe dëmi i shkaktuar do të jetë jashtëzakonisht i vështirë për t’u riparuar. Një rënie e popullaritetit është e pashmangshme, kur një president i ri merr detyrën.

Por për Bajdenin, rënia ka qenë shumë e madhe. Ajo nisi kur votuesit e vlerësuan negativisht tërheqjen e papritur dhe katastrofike të SHBA-së nga Afganistani. Vlerësimi ndaj tij u përkeqësuan teksa nisi të rritej inflacioni, dhe kur përgjigjja e presidentit ishte të shpenzonte edhe më shumë.

Xho Bajden është mbreti lakuriq

Publiku nuk e besoi asnjëherë përpjekjen e Bajdenit për ta fajësuar Vladimir Putinin për të gjitha këto probleme, edhe pse udhëheqësi rus mban një pjesë të përgjegjësisë për çmimet tepër të larta të gazit. Dhe disa e fajësojnë atë, por jo të gjithë. Në çdo rast, inflacioni shtrihet shumë përtej gazit, ndërsa çmimet e karburantit kishin filluar të rriteshin shumë përpara pushtimit të Ukrainës nga Rusia.

Rritja e fortë e çmimit të gazit është veçanërisht e dëmshme në aspektin politik, për dy arsye. Së pari, kostot më të larta kalojnë te produktet e tjera, të cilat kërkojnë transport. Së dyti, konsumatorët mund t’i shohin çdo ditë çmimet e larta në çdo cep të rrugës. Ata e ndjejnë direkt pasojën sa herë mbushin makinën me karburant.

Rreth gjysma e rritjes së çmimit të gazit i atribuohet Rusisë. Gjysma tjetër ishte një zgjedhje e qëllimshme politike, e mbështetur nga të gjithë demokratët përveç Xhon Manshin. Synimi i administratës aktuale ishte të përshpejtonte tranzicionin nga karburantet fosile, duke i bërë ato më të shtrenjta.

Por problemi i administratës - dhe i SHBA-së - është se sapo Putini pushtoi Ukrainën, çmimet e karburantit u rritën shumë përtej objektivave të administratës. Reagimi duhej të ishte shtimi i prodhimit të karburanteve fosile, gjë që do ta kishte bërë Trump, por Bajden shkoi në drejtimin e kundërt sapo mori detyrën.

Xho Bajden është mbreti lakuriq

Ai i kishte premtuar këto kufizime si kandidat, dhe ai i mbajti ato si president. Por rrethanat kanë ndryshuar. Pse presidenti aktual nuk iu përshtat atyre? Sepse ai nuk është i gatshëm të përballet me aktivistët e fuqishëm ambientalistë të partisë së tij. Më mirë preferoi të lypë naftë dhe gaz në Venezuelë, Iran dhe Arabinë Saudite.

Por as këto nisma poshtëruese nuk kanë funksionuar. Ato vetëm sa kanë treguar se sa i ngurtë dhe jokoherent është programi energjetik i administratës aktuale. Mosbesimi ndaj administratës Bajden është gati universal midis republikanëve dhe të pavarurve. Lajmi është përhapja e tij edhe te demokratët më të shquar.

Por problemet e presidentit nuk janë të kufizuara vetëm te gazi. Ato ekzistojnë në shumë fronte, të nxitura nga inflacioni më i larti që prej vitit 1970, dhe nga niveli më i lartë i krimeve të dhunshme që prej 1990. Sërish, Bajden nuk ka qenë në gjendje t’i zgjidhë ato apo ta zhvendosë fajin diku tjetër.

Rezultati është se tani votuesit mendojnë jo vetëm që vendi po shkon në “drejtimin e gabuar”, por ata mendojnë se përgjegjës është Bajden, dhe për këtë arsye ai nuk mund ta kthejë vendin në rrugën e duhur. Ky gjykim është katastrofik për partinë në pushtet.

Shpresa e vetme e demokratëve do të ishte një ecuri shumë më e mirë ekonomike e vendit, duke përfshirë të ardhura reale më të larta. Disa nga demokratët më mendjemprehtë, si Dejvid Akselrod, thonë hapur se Bajden nuk duket më të jetë në “krye të punës”. Zyrtarët e zgjedhur po ua thonë privatisht të njëjtën gjë gazetarëve që i kanë miq.

Shqetësimi i demokratëve është i bazuar te politika praktike, dhe jo ideologjia. Presidentët jopopullorë e marrin zvarrë të gjithë partinë. Kjo është arsyeja pse demokratët presin një humbje të rëndë në zgjedhjet e mesit të mandatit në nëntor. Me përjashtim të ndonjë mrekullie, ata ka të ngjarë të humbasin kontrollin e Kongresit por edhe të Senatit.

Një sinjal tjetër i dështimeve të Bajden, është fakti se tani kanë nisur diskutimet mbi pasardhësit e tij të mundshëm. Emri më i dukshëm është guvernatori i Kalifornisë, Gejvin Njusom. Ndihmësit e Shtëpisë së Bardhë i njohin shumë mirë problemet.

Ndaj bëjnë gjithçka që munden për ta penguar Bajdenin që t’u përgjigjet pyetjeve jashtë përgjigjeve të parapërgatitura. Kjo strategji funksionoi mirë gjatë fushatës së vitit 2020, por është shumë më e vështirë të funksionojë në Shtëpinë e Bardhë. Gjithsesi, ndihmësit e tij po përpiqen.

Ata nuk e lejojnë që të japë shpesh konferenca për shtyp apo intervista për media të ndryshme. Ata e kanë bindur që të mos flasë për gazetarët kur hyn apo del nga një takim.

Xho Bajden është mbreti lakuriq

Ai thjesht lexon tekstin e përgatitur në teleprompter dhe largohet.

Këto mund të jenë strategjitë më të mira të komunikimit për një president të plakur dhe në një gjendje mendore konfuze, por ato nuk i eliminojnë tërësisht gafat e mëdha, të cilat i lënë stafit barrën e pakëndshme të modifikimit të tyre.

Kur një presidenti është aq antipatik sa Bajden sot, mund të presësh rritjen në sondazhe të zëvendëspresidentit. Por Kamala Harris është po aq e dobët politikisht sa edhe Bajden. Ajo nuk është shumë e përgatitur, e mprehtë apo e artikuluar. Nuk ka asnjë arritje politike dhe ka dështuar në detyrën kryesore që ka zëvendëspresidenti: mbrojtjen e shefit të saj në mënyrë efektive dhe agresive.

Në Shtëpinë e Bardhë i japin rrallë ndonjë detyrë. Herë pas here, bisedat e saj të lirshme dhe seancat e pyetje-përgjigjeve me mediat kanë rezultuar banale, konfuze dhe të sikletshme.

Demokratët janë në telashe të mëdha në prag të zgjedhjeve të nëntorit. Papunësia është afër niveleve rekord. Lajmi i keq është se inflacioni i shqetëson shumë votuesit, rritja e pagave nuk ka vazhduar në ritmin e inflacionit, dhe sondazhet tregojnë se njerëzit tani janë të zhgënjyer me kushtet e jetesës së tyre.

Kapërcimi i këtyre problemeve do të jetë tejet i vështirë për presidentin. Dhe do të jetë edhe më e vështirë tani që publiku mendon se ai nuk është në nivelin e detyrës që mban. Gjithnjë e më shumë, ata e shohin Bajdenin si një politikan të hutuar, zemërak dhe të paaftë për të zgjidhur problemet në rritje të vendit. Ai është i zhveshur në arenën publike, tamam si në përrallën e mbretit lakuriq.

Shënim: Charles Lipson, profesor i shkencave politike në Universitetin e Çikagos.

Përkthyer dhe përshtatur nga CNA.al

Lajmet e fundit nga