A ishte Stalini një agjent i dyfishtë dhe një spiun i policisë sekrete të Carit?

2 Nëntor 2021, 11:16, Blog CNA

A ishte Stalini një agjent i dyfishtë dhe një spiun i

Gjatë viteve të fundit të Perandorisë Ruse, që ndodhej në grahmat e fundit, policia sekrete Carit, Okhrana, po punonte pa pushim duke zbuluar komplote për vrasje, duke arrestuar revolucionarë, si dhe duke mbajtur nën vëzhgim personazhet më të rrezikshëm.

Një emër që ishte shpesh në vëmendjen e tyre ishte Josif Visarionoviç Xhugashvili, një burrë gjeorgjian që thirrej me shumë emra:?Soso? nga familjarët, ?Koba? nga miqtë e tij, ?Shitësi i Qumështit? në raportet e koduara të Okhrana-s, dhe me shumë nofka të tjera në letrat që shkruante.

Duke nisur nga viti 1912, ai nisi ta quante veten Josif Stalin, dhe u bë për 30 vjet diktatori brutal i Bashkimit Sovjetik. Sigurisht që Okhrana po vëzhgonte njeriun e duhur. Që në vitin 1901, kur Stalini 23-vjeçar po fillonte karrierën e tij, ai kishte nisur që të identifikonte spiunët e Okhrana-s, dhe nuk kishte frikë t?i lyente duart me gjak.

Stalini ishte i përfshirë rregullisht në greva, demonstrata të dhunshme, ndërsa provokonte trazira në mesin e klasës punëtorëve. Kjo lloj sjellje e çoi atë në burg në vitin 1902, dhe internim në vitin 1903, nga i cili u arratis për t?u bashkuar me Partinë Bolshevike që sapo ishte formuar.

Ai do të arrestohej edhe 6 herë të tjera deri në vitin 1913, teksa dënimet e buta ndaj tij nxitën shpeshherë akuzat se ai ishte një agjent provokator ose një spiun i policisë sekrete të Carit. Edhe pse dështoi në misionin e saj për të parandaluar revolucionin, Okhrana, e krijuar si kundërpërgjigje ndaj vrasjes së Car Aleksandrit II në vitin 1881, pati një sukses të konsiderueshëm në infiltrimin tek grupimet e fshehta, në arrestimin e revolucionarëve dhe në ngadalësimin e valës së pashmangshme të revolucionit, që solli edhe shembjen e Perandorisë Ruse në vitin 1917.

Një nga taktikat e suksesshme të përdorura nga Okhrana-s ishte përdorimi i agjentëve të dyfishtë dhe spiunëve, që merrnin jo vetëm informacione, por edhe përhapnin paranoja dhe mosbesim. Në shumë raste një komplot do të sabotohej në momentin e fundit, kur do të ndërhynin befas agjentët e Okhrana, të cilët nisin të kryenin arrestime.

Vitet e para të Partisë Bolshevike, ishin shumë të tensionuara. Stalini i impresionoi drejtuesit e lartë bolshevike me punën e tij në Baku (në Azerbajxhanin e sotëm) dhe Tiflis (sot Tbilis në Gjeorgjinë e sotme, në atë kohë të dyja pjesë e Perandorisë Ruse), dhe ai mbante kontakte të rregullta me ta.

Roli i tij rreth vitit 1908, ishte të garantonte mbështetjen e masave, të përhapte propagandën bolshevike, dhe të mblidhte para për partinë. Por ai ishte gjithashtu në krye të inteligjencës dhe kundërzbulimit rreth vitit 1908, të paktën në rajonin e Baku/Tiflisit. Dhe një pjesë e madhe të kohës në atë periudhë, e kaloi duke u marrë me agjentët dhe oficerët e mundshëm të Okhrana-s.

Ndonjëherë ata ishin simpatizantë të kauzës bolshevike, herë të tjera donin thjesht para. Ndodh shpesh që një njeri që ngatërrohet në taktika të tilla, përfundon vetë si i akuzuar si agjent dhe kjo ndodhi edhe me Stalinin. Ai ishte shumë i kujdesshëm në mbrojtjen e burimeve të tij të informacionit.

Ai e dinte se zbulimi i tepërt do të zbulonte informatorët e tij, dhe do t?i vinte në rrezik ata dhe partinë e tij. Dhe kjo fshehtësi bëri që disa të nisnin të dyshonin. Kishte raste kur Soso hynte befas në një dhomë dhe u thoshte njerëzve të tij se duhej të largoheshin menjëherë, duke i lejuar ata të shmangnin kapjen.

Herë të tjera ai dukej se kishte dijeni për arrestimet para se ndodhnin. Njerëzit pranë tij pyesnin veten:Si ka mundësi që ai di kaq shumë? Dyshimet mbërritën kulmin në vitin 1909, kur u bastis shtypshkronja e celulës së Stalinit. Ai e mori vesh vonë këtë informacion nga kontaktet e tij, ndaj nuk ishte në gjendje ta parandalonte.

Operacioni solli arrestimin e një prej njerëzve të tij kryesorë, dhe Stalini u detyrua të korruptonte policinë për të shmangur arrestimin e vet. Po si e gjeti Okhrana vendndodhjen e shtypshkronjës? Kush i kishte tradhtuar? Stalini u zemërua. Edhe në atë fazë të hershme të karrierës së tij, ai ishte i pamëshirshëm.

Kushdo që dyshohej për tradhti vritej. Ajo që pasoi ishte një gjueti e çmendur shtrigash, pikërisht atë që donte Okhrana. Stalini mendonte se kishte 5 tradhtarë nga radhët e degës së tij, dhe përpiloi një listë me disa emra. Sot dihet se asnjë nga të akuzuarit nuk ishte në listën e agjentëve të të Okhranës.

Në fakt pranë Stalinit ishin 2 agjentë të fshehtë të Okhrana-s, por për ta Stalini nuk dyshoi asnjëherë. Ndërsa gjuetia e shtrigave vazhdonte, dhe problemi i tradhtisë ishte ende i pazgjidhur, rivalët e Partisë Menshevike, duke e ditur që Stalini kishte kontakte të shumta brenda policisë sekrete, filluan që ta akuzonin atë si bashkëpunëtor. Disa bolshevikë bënë të njëjtën gjë.

A ishte ai në gjendje të tradhtonte partinë e tij? Dhe çfarë mund të thuhet për dënimet e tij të lehta sa herë që arrestohej? Zakonisht shumë revolucionarë internoheshin në Siberi për një kohë të caktuar, siç ndodhi disa herë me Stalinin. Por dyshimet nuk depërtuan në kupolën drejtuese të Partisë Bolshevike.

Me dobësimin e fuqisë së Carit, u dobësua edhe forca e Okhranës. Revolucioni i shkurtit 1917, i ndryshoi prioritetet. Abdikimi i Car Nikollës II nga froni, solli një luftë civile midis fraksioneve ndërluftuese, pasi një komb i ri post-monarkist u shfaq për herë të parë në qindra vjet, përfundimisht nën udhëheqjen e Leninit.

Pas vdekjes së tij, në krye u ngjit Stalini. Ai e konsolidoi pushtetin e tij për t?u bërë diktator nga viti 1930, dhe deri në vdekjen e tij. Në vitin 1956, 3 vjet pas vdekjes së Stalinit, u ribotua një letër e viteve 1920, që hidhte dritë mbi akuzat e vjetra. Supozohet se ajo shkruar nga kolonel Eremin, kreu i Okhranës në Tiflis në vitin 1908.

Në të ai raportonte se Stalini ofronte ?të dhëna të sakta, por të zakonshme? për Okhranën gjatë viteve 1906-1912. Por kur u bë anëtar i Komitetit Qendror, ai i prishi plotësisht marrëdhëniet me policinë sekrete. Shumë studiues, e kanë vënë në dukje këtë letër si një provë të lojës së tij të dyfishtë.

Pasardhësi i Stalinit, Nikita Hrushovi, urdhëroi analizimin e letrës, duke zbuluar se bëhej fjalë për një falsifikim. Edhe shumica e historianëve të sotëm e mbështesin këtë variant. Veç letrës së Ereminit, nuk ka prova të tjera kundër Stalinit. Por shumë njerëz e shpjegojnë të kaluarën e tij të dyshimtë me spastrimet para Luftës së Dytë Botërore. Ato, thonë ata, ishin përpjekjet e tij për të fshehur gjurmët e tij.

https://historyofyesterday.com/was-joseph-stalin-a-double-agent-spy-for-the-tsars-secret-police-b18b2c77d54d

Përkthyer dhe përshtatur nga CNA.al