LEXO PA REKLAMA!

SHKARKO APP

Si e ndryshoi politikën amerikane debati presidencial Kenedi-Nikson

1 Tetor 2020, 06:25, Blog CNA
Si e ndryshoi politikën amerikane debati presidencial Kenedi-Nikson

Gara presidenciale e vitit 1960 ishte një nga më të ngushtat në historinë e Shteteve të Bashkuara. Ajo ishte një betejë midis të riut dhe të vjetrit, me senatorin demokrat Xhon F. Kenedi, një optimist i ri simpatik, që po garonte kundër zëvendëspresidentit Riçard Nikson, i cili ishte vetëm pak më i madh në moshë, por ishte i njohur për sjelljet e tij të guximshme.

Ato zgjedhje do të diktonin të ardhmen e Amerikës, dhe debati i parë midis dy kandidatëve do të kishte një ndikim të madh në drejtimin që do të zgjidhej. Kenedi u pa përgjithësisht si fitues i debatit dhe në fund triumfoi. Por fituesi i vërtetë i përhershëm i atij debati të parë ishte mediumi përmes të cilit shumica e njerëzve e përjetuan atë:televizioni.

Debatet presidenciale perceptohen sot si një traditë e ngulitur dhe thelbësore për çdo garë për në Shtëpinë e Bardhë. Në realitet, ato janë një dukuri e dekadave të fundit në procesin demokratik në SHBA. Para shekullit XX-të, kandidatët nuk bënin shumë fushata publike për presidencën.

Posterat, parullat dhe pamfletet u bënë të njohura nga mesi i shekullit XIX-të. Por mungesa e teknologjisë së komunikimit masiv, e kufizoi dobinë e ngjarjeve personale. Shpikja e radios, u shoqërua me nisjen e fushatave politike nëpër media në vitet 1920, dhe politikanët u bënë mjeshtrat e mediave.

Në vitin 1940, republikani Uendell Uilki e sfidoi presidentin Frenklin Ruzvelt në një debat në radio, por pavarësisht popullaritetit të madh Ruzvelt nuk pranoi. Duke nisur nga mesi i viteve 1950, numri i familjeve amerikane me të paktën një televizor u rrit shumë, dhe në zgjedhjet presidenciale të vitit 1956, gati dy të tretat e familjeve amerikane kishin televizor në shtëpinë e tyre.

Atë vit, studenti Fren Kan nga Universiteti i Merilendit, filloi një fushatë për të angazhuar 2 kandidatët kryesorë presidencialë, presidentin Duajt Ajzenhauer dhe kandidatin demokrat Adlai Stivenson, për të debatuar çështjet e ditës në televizionin kombëtar.

Kan ishte një i mbijetuar i Holokaustit, dhe mendonte se për amerikanët ishte e rëndësishme të angazhoheshin me procesin politik. ?Democracia shtë demokraci. Unë isha pa shtetësi. Pastaj u bëra qytetar amerikan. Prandaj, do doja të isha një qytetar i mirë?- deklaroi ai në një intervistë për ?The Washington Post? në vitin 2012. Fushata publike dështoi në vitin 56, por ajo mbolli ?farën? për një debat televiziv që ndodhi për herë të parë në vitin 1960.

Debati i parë televiziv në historinë presidenciale u zhvillua më 26 shtator 1960 në Çikago dhe u transmetua direkt në televizionin CBS. Ai u ndoq në 66.4 milionë televizorët në të gjithë vendin. Dy kandidatët shumë të ndryshëm ishin kokë më kokë në sondazhe, por vetëm njëri prej tyre dukej se e kuptonte fuqinë e mundshme të debatit televiziv.

Në fundin e asaj vere, Nikson lëndoi gjurin gjatë një vizite në Grinsborou, Karolinën e Veriut. Në fillim nuk ndjeu shumë dhimbje, por plaga iu infektua, duke e detyruar të shtrohej në spital për disa javë. Ai humbi 20 kg gjatë mënjanimit të tij të detyruar, dhe kur rifilloi fushatën ai ishte i dobësuar, i zbehtë dhe me një pamje të rraskapitur.

Duke e ndjerë se po binte në sondazhe, Nikson e dyfishoi angazhimin në fushatë, duke u takuar me votuesit deri në orët e vona të pasditeve. Nga ana tjetër, Kenedi, e njihte fuqinë e televizionit. Ai e bazoi fushatën në imazhin e tij telezhenik dhe familjen për t?u patur zili.

Ata ishin kryesisht të ngjashëm në vizionin e tyre dhe ligjërimin politik. Kenedi propozoi një sistem të kujdesit shëndetësor, që dukej i ngjashëm me atë që do të bëhej Medicare, ndërsa Nikson u bazua tek përvoja e tij në ekzekutivin amerikan. Por, sado të ngjashme që tingëllonin, prezantimi i platformave ishte tërësisht i ndryshëm.

Asnjë nga burrat nuk pranoi ndihmën e grimierit të CBS News, por Kenedi kishte me vete ekipin e tij që nuk pati shumë punë me fytyrën e tij të nxirë nga dielli i verës që sapo kishte mbaruar. Ndërkohë Nikson dukej shumë i zbehtë, dhe gjatë 5 orëve të debatit djersiti shumë.

Kenedi i fitoi ato zgjedhje, dhe vite më vonë, Nikson do të analizonte atë që ndodhi. Siç u shpreh edhe në kujtimet e tij:?Pasi mbaroi debati, telefonues të shumë, përfshirë dhe nënën time, donin të dinin nëse kishte pasur ndonjë gjë që nuk shkonte?.

Kur Nikson garoi sërish në vitin 1968, ai refuzoi të debatojë me kandidatin demokrat Hubert Hamfri, dhe e refuzoi sërish debatin në vitin 1972 kundër kandidatit demokrat Xhorxh Mekgavërn. Debatet televizive u rikthyen në vitin 1976, kur Xherald Ford u përball me Xhimi Karterin.

Pas atij momenti, televizioni u bë mediumi mbizotërues për politikën presidenciale, me Ted Tërner që krijoi rrjetin televiziv kabllor të lajmeve CNN në vitin 1980, duke paralajmëruar agimin e epokës në të cilën po jetojmë./Biography.com-Përshtatur nga CNA.al

Lajmet e fundit nga