LEXO PA REKLAMA!

SHKARKO APP

E fundit!

x

Agron Çobani, magjistari i radios

18 Qershor 2022, 19:51, Kulturë Agim Xhafka
Agron Çobani, magjistari i radios
Agron Çobani

Ende nuk e besoj që ai nuk jeton më. Se pati aq gjallëri, humor e gaz sa mendoja që ky njeri do kapte 150 vjeç. Por siç duket vleka shprehja, të mirët na lenë të parët.

Mbase shumica e miqve të mij në Fb mund të mos e dinë kush është Agron Çobani, nga që janë të rinj e nga që shumë e shumë vite ky personalitet ushtroi funksione drejtuese, deri drejtor i përgjithshëm i RTSH. Por mosha ime e di që Agroni ka qënë magjistari i Radio Tiranës, ndoshta i vetmi që u rendit aq para të tjerëve sa shpesh i thoja, ti je si gjuha angleze. Ke gjashtë shkallë bosh e pastaj renditet frëngjishtja. Unë në këto radhë dua të jem si Beluli i Pëllumb Kullës. Nga që dua të lavdërohem që isha mik me Agronin dhe nga që ai më ka ndihmuar, ah sa shumë në ato ditë të vështira.

Qe shkrimtari, gazetari, njeriu fisnik Nasi Lera ai që më ofroi te Radio Tirana kur isha ende student. Kërkoi që të bëja ca sprova me ndonjë radiodramatizim dhe pas një rezultati të mirë që arrita më ngarkoi dhe me shkrimin e ca cikleve. Ndjehej disi rehat se unë për fat edhe i shkruaja mirë, por edhe i lexoja mirë. Kisha zë radiofonik. Në një nga ditët kur montoja diçka në studiot e zërit hyn vrulltas Agron Çobani. Më shmangu me arrogancë, ishte drejtor i lajmeve dhe ndërsa unë e adhuroja në çdo fjalë që i dëgjoja ai më nxorri përjashta. Prita i nxehur e sa doli më thirri vetë në zyrën e vet.

- I kam ndjekur emisionet e tua. Student je? Ke dashnore? Je me bursë?

Agron Çobani, magjistari i radios

I thashë që isha i fejuar dhe jo vetëm që nuk merrja bursë, por edhe vëllai im student qe pa bursë.

- Po ç’rri me Nasin, o t’u mbylltë?! (Më qesëndisi korçarçe.) Eja me mua dhe bëj reportazhe në qytetet e Shqipérisë. Njeh vendin, merr dieta, të jap dhe honorare.

Kaq ishte takimi i parë e deri sa mbarova universitetin Agroni u bë mecenati im. Më mësoi si të shkruaj, si të lexoj, si të mbledh para. Në qytetin Studenti isha ndër më të kamurit. Pa nisa të shkoj në restorante, pa i blija fustane e këpucë nuses, pa në verë bëja dhe plazh e në plot shërbime merrja dhe të fejuarën me vete. Agron Çobani u bë çobani im. Më trajtonte me aq respekt e dashuri sa zemrën e kisha plot mirënjohje për të.

Më pas fati ma solli që unë të nisja punë në gazetë në Tiranë e Agroni të internohet në Burrel, mësues në shkollat e minierave të kromit. Nuk u pamë disa vite deri sa kur po nisnin revoltat mora një përgjigje pozitive nga shefat e mij se Agroni mund të vinte me punë në gazetën time, në Tiranë. U nisa i lumtur në Burrel, hipa mbi skodat e kromit, takova atje mësues Agronin dhe kur i propozova se mund të niste punë në gazetë në Tiranë u përlot.

-Të falenderoj që mendove për mua. Flasim pas një jave.

Më pas mësova se e kërkonin të gjithë, por ai shkoi te dashuria e tij, te Radio Tirana e më pas drejtor i Përgjithshëm. Vitet e demokracisë më shumë na lidhën në kafe se në punë. Ai ishte mezeja dhe rakia e çdo tavoline. Fliste saktë jo si artikulim, por si mendim. Fjalitë e tij ishin të qarta kristal. Edhe kur përdorte figura i kishte fare, fare të goditura. E donin të gjithë dhe e respektonin të gjithë. Nuk besoj se ka ndonjë shqiptar që ka bërë fjalë me këtë talent. Një ditë mësova se kishte kancer. Shkonte çdo paradite nga liqeni e kur e pashë një ditë andej u turbullova, po më përdridhej gjuha. S’dija ç’të thoja.

- E paske mësuar edhe ti!- kaq tha dhe bënim biseda për çdo fushë, përveç shëndetit.

Pas disa ditësh mësova se kishte shkuar në Sarandë. Është për marshallah, më thanë. U gëzova, por siç duket vdekja bën më parë rregullim para se të të marrë. E Agroni na iku pa kthim. Shkova te ceremonia e pércjelljes. Plot miq, shokë e të afërm. Te të gjithë kishte pikëllim me bollëk, të gjithë kujtonin episode nga jeta e tij. E mbushur me vlera, me art, me teknikë, me magji. Iku shtergu i fundit, u pëshpërit. Saktë.

Sot hap ndonjëherë radio Tiranën e askush nuk i vjen te thembra. Dëgjoj deri në Vorë, më tutje Tirana zhduket. Dhe më mbin majë gjuhës shprehja, bashkë me lisin rrëzohet dhe hija.

Agroni më vjen shpesh ndër sy. Ashtu simpatik, shoqëror, me gjallëri e plot sjellje të kultivuara. Mbi të gjitha si bamirësi im, si profesori im, si shoku im.

Agron mos u mërzit, për andej jemi nisur të gjithë, do plotësohet ekipi yt i bisedave dhe humoreve. Mos na nxit, e mos na prit shpejt se kemi ca punë ende këndej. Nuk rrimë kot ne, e di ti.

Pafshim ikonë, kalofsh sa më mirë!

Lajmet e fundit nga