Nga Mentor Kikia 

Kemi dëgjuar për abuzimin seksual.

Kemi dëgjuar për abuzimin fizik.

Padyshim që kemi edhe abuzimin financiar, në rastet kur ata që kanë në dorë para publike, i vjedhin për hesap të vet.

Por së fundmi unë mendoj se kemi edhe një formë abuzimi masiv të shqiptarëve, të të gjitha moshave. Ky është abuzimi mediatik.

Çfarë është abuzimi mediatik?

Bombardimi që u bëhet njerëzve me të gjitha llojet e lajmeve dhe opinioneve, nga mëngjesi në mëngjes, me të vërteta e të pavërteta, me trillime, akuza, sharje…

Me të vërteta të frikshme që thuhen dhe nuk shkaktojnë asnjë reagim.

Me të pavërteta po kaq të frikshme që thuhen, dhe sërish asnjë reagim.

Me njerëz të paguar që kërkojnë të të bindin se e vërteta dhe e drejta është vetëm ajo që mendojnë ata.

Me skenare dhe trille që trondisin mendërisht të madh e të vogël.

Me njerëz të rrjedhur e pjerdhur nga shëndeti mendor dhe mosha, që çfarë u prodhon imagjinata e tyre e thonë para kamerave….është një lloj terrorizmi psikologjik që ushtrohet rregullisht.

Ky njeriu në foto, ai që bridhte me “çontën” e zezë nëpër studio e paralajmëronet se kishte sekretet e botës aty, ai që hynte natën në drejtorinë e tatimeve të kontrollonte serverat, mendon se në 8 janar do të vriteshin 4 deputetë të PD, bën edhe një listë madje se kush ishin viktimat e planifikuara. Dhe ky gjen kamera që i drejtohen ta thotë publikisht këto.

Nëse ky njeri ka informacion se atë ditë kishte një plan për të vrarë Alibeajn, Salianjin, Grida Dumën dhe Gazmend Bardh, duhet të thërritet urgjent në prokurori. Nëse në prokurori nuk e merr njeri seriozisht, si është e mundur që i drejtojnë mikrofonin dhe ai lëshon kësi deklaratash?

Një Spartak tjetër, natë e ditë, flet për NATO-n dhe FBI-në që pritet të zbarkojnë nga ajri dhe deti, që të vënë rregull në Shqipëri. Që do të vijnë Rambot dhe do të marrin me helikopter Berishën dhe Metën. Pastaj Rama do të ikë vetë dhe shqiptartët do të shpëtojnë….

O Zot, mirë hajdutët, por s’na lënë rehat as budallenjtë…/CNA.al

Prej muajsh tashmë diskursi politik dhe mediatik dominohet nga “lufta” Berisha-Basha, një luftë e cila e parë nga kënvështrime të ndryshme duket herë qesharake, herë dramatike dhe herë hipokrite.

Qesharake duket në sytë e socialistëve sehirxhinj e të vetëkënaqur të cilët, pas çdo skenari dualizmi të lidershipit të PD-së, mirazhojnë kohëzgjatjen e ëndrrave të tyre për një pushtet të pashtershëm.

Dramatike duket në sytë e demokratëve të thjeshtë të cilët kanë shpresuar gjithmonë në një demokraci funksionale dhe shtet ligjor, pa interesa personale për ofiqe e karike por me një ëndërr për një shqipëri vertet europiane.

Hipokrite duket në sytë e atyre demokratëve që prej vitesh kanë dhënë çdo gjë për partinë demokratike. Kanë shpenzuar energji, kohë, djersë e mund që ky vend të drejtohej nga PD por mbi të gjitha nga ai lidership i PD-së që e ka merituar të drejtojë. Një prej tyre jam edhe unë!

Mendoj se kjo “luftë” është hipokrite, pasi nga njëra anë lufton Berisha, i mbushur me zhgënjimin që i përplasi në fytyrë zgjedhja e tij e pamenduar e 2013. Nuk e di në qoftë se ndonjëherë ai pyet veten se si do të ishte fati i PD-së nëse do të kishte zgjedhur kandidatin tjetër, Olldashin! Nuk e di se çfarë përgjigje mund ti japë ai vetes por personalisht mendoj se do të ishte ndryshe jo vetëm fati i PD-së por edhe ai i shqipërisë. Normalisht është ndryshe të zgjedhësh dikë që ti do dhe ndryshe të zgjidhet dikush që demokratët duan. Ja pra, zgjedhja e Bashës si dëshira e Berishës ishte një bekim për atë të cilin demokratët nuk e duan. Nga ana tjetër qëndron Basha, ai të cilin dukshëm demokratët nuk e duan. Nuk  duan jo vetëm atë por edhe rrethin e tij i cili është i mbushur me njerëz pa asnjë kontribut partiak, të cilët, duke qenë se protagonizmin opozitar e kanë parë vetëm në tv, shohin ëndrra me karike ministrash të cilat janë gati t’i bëjnë realitet me çdo lloj çmimi njerëzor apo moral.

Nganjëherë pyes veten, çfarë duhet bërë që Basha të largohet?! Sigurisht, ky njeri, në kushtet aktuale edhe pse e kërkon Berisha, në rast se vërtet do të ishte zgjedhur nga demokratët në 2013 dhe këta ta donin nuk mund të ikte kurrësesi. Nuk mund të ikte pasi një lider i votuar nga demokratët mbetet lider dhe dëshmia e kësaj është vetë Sali Berisha. Prandaj nuk ka kuvend të PD-së që bën Lulzim Bashën të ikë pasi në kuvend votojnë demokratët me të cilët tashmë Basha nuk ka asnjë lidhje… Mbetet vetëm një pyetje…Cila është zgjidhja për largimin e Lulëzim Bashës?! Përgjigjia është e shkurtër dhe e thjeshtë “dëshira e Berishës”, ajo që e solli atje ku është.

Berisha i cili dikur ishte bekimi, sot është mallkimi i Lulzim Bashës!/CNA.al

Emri i Sali Berishës është sa nocion i pluralizmit a demokracisë në vend, por edhe mallkim. Eshtë sa shpresë për përmbysje të mëdha, por edhe aq mallkim. Eshtë sa frymëzim për  një integrim total në Europë, por edhe aq ndihmues për ta rikthyer Shqipërinë në blloqet e lindjes.

Eshtë sa mbarë kombëtar, kam parasysh këtu shqiptarinë, por edhe stimulues për ta ndarë Shqipërinë, jo nga aleancat e tipit Antanta a blloku Tripalësh, por nga fakti se ata janë krejt të pa aftë të bashkëpunojnë. Emri i Sali Berishës është sa model triumfi, por edhe gogol për të ta dhjerë një arsyetim në mes. Sapo ti përpiqesh të shpjegosh diçka, një ide, tjetri të hidhet e thotë ama për Saliun e ke ti. Megjithëse të karrahur shpatullat kur e ke kritikuar Saliun.

Emri i Sali Berishës është gogol edhe në Amerikë, sepse ai që është i majtë në Shqipëri është një kryekomunist shqiptar  edhe në Amerikë. Pavarsisht se ka liri me shumicë, punë, shtëpi, me një fjalë jetë një milion herë më të mirë se në komunizmin e tij, voton këtu një krye plak si Biden, por të mbyt duke të të thënë se Berisha është një plak i rrjedhur. Sali Berisha është sa burrë shteti por edhe kriminel i madh. Nuk të lë kush pa të kujtuar vrasjet e 21 janarit 2011.

Pavarsisht se Enver Hoxha vrau mbi 5 mijë njerëz, pavarsisht se burgosi dhe internoi afro 20 mijë shqiptarë…, nuk kujtohen për këtë, ulin sytë përdhe. Por të mbysin me pështyma për vrasjet e Saliut. Pra kjo kulturë e mbrapsht është kthyer sot një mallkim klasik për vendin. Pas vargut kilometrik të çdo karrike thyeri nga komunizmi, Nanos, Gjinushit, Ramës, Brahos, Milos, Beqirit, Daulles, Derrit, Dajes etj. Pas vargut kilometrik të çdo karike thyeri që e nisën me Berishën, që mender ta çanin bythën për Berishën, ku kampion është Spartak Ngjela, tani është dhe ky kllufi Lul Basha. Tani do të dëgjojmë edhe Lulin përditë, se fajin e ka Saliu.

Kllufi thirri policinë dhe kujton se Edi Rama vetëm se e ka ndihmuar. I ka dhënë kaq material sa mund ta mbajë gjithë këtë legjislaturë si një peshk të varur në grep. Ia ka palosur dosjet dhe kjo është arsyeja që del e tall menderen në publik me katandisjen e opozitës. Vini re tani sa hapni televizorin, del Luli dhe ankohet për Saliun. Prite kur të thotë ndonjë ditë që edhe covidin e solli Saliu. Tani si i bëhet halli, a ka ndonjë mundësi që të gjykojmë ndryshe. Sigurisht që ka, por puna është se ata që kanë në dorë televizorin, nuk e duan këtë ndryshim. Nuk vjen kurrë në pushtet po nuk the që fajin  e ka Saliu.