Geishat, kush janë “zonjat argëtuese” enigmatike të Japonisë

4 Shtator 2021, 06:09, Blog CNA

Geishat, kush janë “zonjat argëtuese” enigmatike të

Japonia është një komb shumë i pasur me histori dhe tradita të vjetra. Geishat cilësohen si një nga gurët e themelit të kësaj tradite të famshme japoneze. Ato admirohen në mbarë botën, dhe e kanë origjinën e tyre shumë pas në kohë. Ato ishin fillimisht ?argëtueset? e meshkujve.

Ky rol ndryshoi me kalimin e kohës, dhe përfundimisht u rezervua vetëm për zonjat. Gratë e reja të përkushtuara, do të stërviteshin me durim për të zotëruar aftësitë e mirësjelljes sociale të nivelit të lartë, duke mësuar vallëzimin, këndimin dhe luajtjen e instrumenteve të ndryshme.

Këto Geisha të afta, admiroheshin dhe kërkoheshin shumë në qarqet më të larta sociale të Japonisë. Një vajze e re që dëshironte të bëhej një Geishë e bukur, do t?i duhej t?i kushtonte shumë vite të jetës së saj arritjes së këtij qëllimi.

Ashtu si në shumë pjesë të tjera të botës, edhe Japonia i kushtoi rëndësi të madhe tubimeve sociale të shtresës së lartë. Kur samurait, shogunët dhe njerëzit e tjerë të rangut të lartë mblidheshin për një ?festë? tradicionale, Geishat ishin atje për t?i argëtuar, për të qenë zemra dhe shpirti i saj feste.

Ishin ato që do ta gjallëronin festën me biseda argëtuese, do të angazhonin çdo person, dhe do t?i argëtonin edhe të ftuarit me natyrat me serioze. Po ashtu, Geisha luante në shamisen, një instrument tradicional japonez. Çdo grua në Japoni do të donte të ishte po aq elegante dhe e aftë sa një Geisha.

Të qenit një mjeshtre e aftësive dhe traditave komplekse sociale japoneze, ishte një mjeshtëri e rezervuar vetëm për gratë e përzgjedhura. Deri në Luftën e Dytë Botërore, praktikat rreth trajnimit të Geishave, ishin ende të pandryshuara pas shumë shekujsh.

Fshatarët e varfër i dërgonin shpesh vajzat e tyre të vogla – disa që nga mosha 9 vjeçe ?për t?u trajnuar mbi mënyrën e sjelljes së një Geishe, thjesht sepse nuk kishin mundësi që të kujdeseshin për to. Sot vajzat japoneze mund ta fillojnë këtë trajnim, vetëm kur të kenë mbushur të paktën 15 vjeç.

Gjithsesi, ky lloj trajnimi është një rrugë përkushtimi, sakrifice, dhe mund të zgjasë një jetë të tërë. Shumë vajza që e fillojnë atë rrugë e braktisin rrugës atë. Në shekullin XXI, të qenit Geisha është një detyrë shumë e vështirë.

Një vajzë lidhet thellë me ?nënën? e saj Geisha (mësuese), dhe shtëpinë e veçantë ku ajo shërben. Gjatë karrierës së saj, një Geisha mund të hyjë në borxhe të mëdha – duke paguar për trajnimin e saj duke investuar në fustane të reja kimono, që duhet të mbajë veshur gjatë punës së saj.

Shpjegimi i rolit të Geishës nuk është diçka e lehtë. Me fjalët më të thjeshta, kjo grua elegante është një zonjë, një argëtuese, dhe një kujdestare e traditave më të vjetra të Japonisë. Gjatë trajnimit të saj të gjatë, një Geisha bëhet mjeshtre në shumë shfaqjeve tradicionale, që i kanë rrënjët e thella në artin klasik japonez.

Duke u përfshirë në qarqet më të larta shoqërore, Geisha është e ekspozuar ndaj shumë sekreteve të ndjeshme. Por nga ajo pritet që të ruajë një konfidencialitet të rreptë. Por një nga rolet më të rëndësishme të Geishës – dhe që ka shkaktuar shumë keqkuptime – është lidhja e saj me burrat.

Geisha ishte shpesh zemra dhe shpirti i festave, ku merrnin pjesë vetëm burra të rangut të lartë. Por për burrat e mbledhur rreth saj, Geisha ishte një mënyrë për të përjetuar një mjedis më personal, më privat që nuk ekzistonte në botën ?jashtë?.

Në shoqërinë japoneze, emocionet nuk shfaqen lirshëm në botën e jashtme, pra në shoqërinë e rregullt. Edhe në ambientin familjar, ndiqen disa rregulla të rrepta zakonore. Ndërkohë, në atmosferën private të krijuar nga Geisha, dhe falë konfidencialitetit të saj të rreptë, pjesëmarrësit meshkuj ishin në gjendje të shfaqnin emocionet e tyre, diçka që nuk ekzistonte jashtë shtëpisë së Geishave.

Fillimisht, rreth shekullit VI Pas Krishtit, Geishat ishin zakonisht artiste dhe shoqëruese të meshkujve. Por gjatë Periudhës Heiane në historinë e Japonisë, që zgjati midis viteve 794- 1185, u formua edhe identiteti femëror i Geishës. Në fillim, disa gra të reja njiheshin si saburuko (vajza që shërbenin).

Ata ishin zakonisht endacake nga familjet e prekura nga lufta. Zakonisht vajzat më të varfra ofronin marrëdhënie seksuale në këmbim të mallrave. Ndërsa ato që ishin më të arsimuara, fitonin një rol argëtues shoqëror të ngjashëm me të Geishave.

Me kalimin e kohës, dhe sidomos gjatë Periudhës Heiane, Geishat u zhvendosën në oborrin Perandorak Japonez. Sot ekziston një keqkuptim – që nisi pas Luftës së Dytë Botërore – sipas të cilit Geishat janë kurtizane dhe punëtore seksi. Por kjo është larg së vërtetës.

Siç u përmend më lart, para shekullit VII, Geishat nuk ishin nga prostituta të transformuara. Pasi sidomos nga ato rangut më të lartë, ishin shumë ta aftë në vallëzimet tradicionale, poezi, aftësitë sociale, dhe në luajtjen e instrumenteve të ndryshme. Nga atje, ato morën rolin e Geishës siç është sot, e cila nuk lidhet me punën seksuale.

Si çdo shoqëri tjetër në botë, edhe ajo japoneze kishte prostituta dhe konkubina, por ato nuk ishin Geisha. Nga ana tjetër, Geisha mund të zgjidhte të kishte një partner apo një mbrojtës më intim. Ky njihet si partneriteti ?danna?, ku Geisha mund të marrë një mbrojtës që do t?i paguante shpenzimet, do t?i blinte dhurata, dhe do të përfshihej më shumë personalisht me të.

Kjo marrëdhënie përfshinte shpesh seksin, dhe shpesh ishte e rezervuar për burrat më të pasur dhe më me ndikim në shoqërinë e Japonisë. Megjithatë, Geisha e bënte këtë me dëshirën e saj, dhe shpesh nga dashuria personale./CNA.al