Kuriozitete
Zogjtë përdorin harta magnetike masive për të shtegtuar

Çdo vit, miliarda zogj shtegtojnë mijëra milje midis Evropës dhe Afrikës dhe më pas përsërisin të njëjtin udhëtim përsëri, vit pas viti, për të gjetur një fole në të njëjtin vend që ata zgjodhën në udhëtimin e tyre të parë.
Saktësia e shtegtimit e shfaqur nga këta zogj të vegjël ndërsa udhëtojnë vetëm nëpër dete të stuhishme, nëpër shkretëtira të mëdha dhe nëpër mot ekstrem ka qenë një nga misteret e qëndrueshme të biologjisë.
Ne e dimë që zogjtë e zhvendosur nga erërat janë në gjendje të rindërtojnë rrjedhën e tyre nëse ata kanë kryer tashmë një shtegtim. Kjo ka sugjeruar që aftësitë shtegtuese të zogjve disa prej të cilave janë ndërtuar rreth një sensi të drejtimit të busullës përfshin një mekanizëm për të gjetur rrugën e tyre të kthimit në shtëpi nga pjesë të botës që nuk i kanë vizituar kurrë më parë.
Tani, studimi i ri ka zbuluar se kjo aftësi e jashtëzakonshme përfshin një “hartë magnetike” që funksionon si sistemi ynë njerëzor i koordinatave. Çuditërisht, studimi zbuloi se këta zogj e kuptojnë fushën magnetike të vendeve mijëra milje në territorin që nuk kanë vizituar kurrë më parë -duke sugjeruar që disa zogj mund të posedojnë një “sistem global GPS” që mund t’u tregojë atyre se si të kthehen në shtëpi nga kudo në Tokë.
Dihet prej kohësh që zogjtë zhvillojnë një lloj harte shtegtimi për t’i ndihmuar ata të shtegtojnë. Se si e bëjnë këtë ka mbetur e diskutueshme. Disa sugjerime janë propozuar si udhëzues për zogjtë shtegtarë – duke përfshirë aromat, zhurmën e tepërt dhe madje edhe ndryshimet në gravitet.
Sidoqoftë, një mori provash ka treguar se fusha magnetike e Tokës është një nga zgjidhjet më të mundshme të këtij misteri. Është sugjeruar që parametra të ndryshme të fushës magnetike të Tokës mund të formojnë një rrjet , të cilin zogjtë e ndjekin, nëpërmjet e vijave veri-jug dhe lindje-perëndim.
Kjo sepse intensiteti magnetik (forca e fushës magnetike) dhe pjerrësia magnetike (këndi i formuar midis linjave të fushës magnetike dhe sipërfaqes së Tokës, i quajtur ndryshe këndi “zhytje”) të dy drejtojnë afërsisht nga veriu në jug. Deklinimi magnetik – ndryshimi midis drejtimit në polin magnetik verior dhe polit gjeografik verior – siguron boshtin lindje-perëndim.
Pavarësisht se bien dakord kryesisht që zogj të caktuar shtegtojnë përmes fushës magnetike të Tokës, shkencëtarët nuk kanë përpunuar saktësisht se çfarë aparati ndijor përdorin për ta zbuluar atë apo nëse përdoren sisteme të shumta për të zbuluar parametra të ndryshëm të fushës. Kafshë të tjera, si breshkat, gjithashtu mund të ndiejnë fushën magnetike, por zbatohen të njëjtat pasiguri./ CNA.al