Holokausti solli një numër të madh të vdekurish, rreth 10 milion njerëz të vrarë nga nazistët. Por ai është gjithashtu historia e mbijetesës dhe e mënyrave të shumta që përdorën mijëra njerëz për t`i shpëtuar shfarosjes

Lëngu i panxharit

Të burgosurit në kampet e përqendrimit dhe të punës, keq-ushqeheshin vazhdimisht. Kjo i bëri trupat e tyre shumë të zbehtë dhe të dobët, tamam si skelete të gjalla. Në kampin e Aushvicit, të burgosurit përdornin lëngun e panxharit gjatë vizitave mjekësore, për t’i dhënë faqeve një ton më të skuqur, dhe për t`u dukur më të shëndetshëm. Në të kundërt dërgoheshin të vdisnin në dhomat e gazit.

Boja e flokëve

Në fillim të Holokaustit, nazistët shënjestruan kryesisht të moshuarit. Për t`u dukur më të rinj burrat dhe gratë e moshuara (zakonisht mbi moshën 40 vjeç), i lyenin me bojë flokët e tyre. Boja e flokëve mbaronte shpejt në dyqanet në qytetet kryesore ku banonin hebrenjtë, pikërisht për shkak të numrit në rritje të njerëzve që kishin nevojë të lyenin flokët e tyre.

Pasaporta dhe të dhëna të rreme të datëlindjes

Shumë hebrenj ishin punësuar në prodhimin e letërnjoftimeve origjinale para se të dëboheshin nga puna. Më vonë ata përdorën aftësitë e tyre për t’i ndihmuar të tjerët përmes krijimit të pasaportave të rreme për hebrenjtë që përndiqeshin nga nazistët. Shumë prej tyre u larguan nga Gjermania drejt Zvicrës dhe Danimarkës.

Largimi i fëmijëve në vende të tjera

Shumë nga të përndjekurit gjatë Holokaustit kujdeseshin më shumë për fëmijët sesa për veten e tyre. “Kindertransport”, ishte një rrugë e fshehtë arratisjeje nga Gjermania për të rinjtë nën moshën 18 vjeç,në vitet 1938-1940. Gjatë kësaj kohe, fëmijët u kontrabanduan nga Gjermania, Polonia, Austria dhe Çekosllovakia në vendet që ishin të gatshme t’i pranonin. Vetëm Britania pranoi gati 10.000 fëmijë gjatë atyre2 viteve.

Revoltat

Të burgosurit në kampin e vdekjes në Sobibor, u përpoqën të mbijetonin. Në verën e vitit 1943, disa të burgosur i dëgjuan drejtuesit e kampit të flisnin për asgjësimin e të gjithëve. Pra,të burgosurit do të shfaroseshin dhe kampi do të shkatërrohej përpara se të arrinte ushtria ruse.
Në këto kushte rreth 600 të burgosur planifikuan një revoltë kundër nazistëve. Ata vranë rojet dhe më pas shpërthyen rrethimin me tela me gjemba, dhe vrapuan nëpër fushën e minuar drejt pyllit aty pranë. Vetëm 200 apo më shumë nga të burgosurit mbijetuan.

Fshehja

Rasti më i njohur i fshehjes është sigurisht ai i adoleshentes Ana Frank dhe familjes së saj. Ata u fshehën në një apartament të vogël mbi zyrën e babait të saj, dhe një mik i familjes u siguroi ushqim dhe gjëra të tjera bazike. Para se të mbaronte lufta, ata u zbuluan dhe u dërguan në kampe të ndryshme, ku përveç babait që mbijetoi ata vdiqën të gjithë.

Stërvitja

Siç u përmend më lart, në shumë prej kampeve ku u dërguan të burgosurit, ata duhej të kalonin disa teste mjekësore për të mbetur gjallë. Përveç përdorimit të lëngut të panxharit për t’u dukur më të shëndetshëm, të burgosurit shpesh ushtroheshin fizikisht në kazermat e tyre para një provimi. Ata vraponin, bënin pompa, dhe ndonjëherë përlesheshin fizikisht me njëri-tjetrin me shpresën se mjekëve do t’u dukshin më të shëndetshëm.

Ryshfeti

Shumë hebrenj të pasur e paguanin shtrenjtë rrugën e tyre drejt lirisë .Ushtarët nazistë ishin të etur për pushtet dhe donin të ishin të pasur, ndaj ishin të hapur ndaj ryshfetit. Shumë hebrenj të pasur shpenzuar të gjithë pasurinë e tyre vetëm për lirinë./Përshtatur nga CNA.al

Burimi:   https://listverse.com/2017/03/27/10-survival-tricks-used-during-the-holocaust/

Nga Fraser Myers “Spiked Riview”

Gara e vaksinave është e shëmtuar. Vërtet e shëmtuar. Burime të qeverisë gjermane kanë përdorur shtypin gjerman për të shpërndarë lajme të rreme në lidhje me efikasitetin e vaksinës Oxford/AstraZeneca, ndërsa Bashkimi Evropian ka kërcënuar të bllokojë eksportet e vaksinës Pfizer në Britaninë e Madhe.
Derisa të ndodhnin këto që sapo thashë, shumëkujt mund t’i falej po të pyeste nëse BE-ja do të merrte pjesë në garën e vaksinave, pasi Britania e Brexit e ka tejkaluar shumë unionin në lidhje me shpërndarjen vaksinës.

Në fakt, mbrojtësit e qëndrimit tonë nëBE (me sa duket njerëz të tillë ekzistojnë ende) na kanë siguruar se nuk kishte asgjë të keqe me ritmin më të ngadaltë të Evropës kontinentale me shpërndarjen e vaksinave anti-Covid. “E çfarë gjëje e mrekullueshme është të vaksinohesh i pari”-tallej një analisti në “The Guardian” ditën kur u vaksinuan britanikët e parë. Ndoshta më pak të vdekur? Një fund të masave të bllokimit? Një zëdhënës i qendrës së menaxhimit të krizës kundër Covid-19 në Belgjikë, sugjeroi që vendi i tij (që ka pësuar numrin më të madh të vdekjeve nga Covid-19 për frymë në të gjithë botën) ka mundësinë t`a ngadalësojë procesin e vaksinimit pasi masat kufizuese po funksionojnë mirë.

Një eurodeputet, me sa duket i bindur se shpërndarja kishte nevojë për më shumë pengesa, i ka bërë kërkesë Komisionit Evropian qëtë gjitha automjetet dhe kutitë që shpërndajnë vaksinat tëjenë të stampuara me flamurin e BE-së. Dhe është e lehtë të shpjegohet pse mbështetësit e BE-së në Britani, do të dëshironin t`a shmangin këtë temë. BE mori përsipër 2 aspekte kryesore të procesit të vaksinës -blerjen dhe miratimin – dhe që të dyja këto kanë krijuar vonesa të pakuptimta me pasoja vdekjeprurëse.

Agjencia Rregullatore e Medikamenteve dhe Produkteve Shëndetësore në Britaninë e Madhe (MHRA) ishte agjencia e parë në botë që e miratoi vaksinën Pfizer, që më2 dhjetor 2020, 20 ditë para Agjencisë Evropiane të Barnave (EMA),duke i dhënë një avantazh të madh Mbretërisë së Bashkuar. Pastaj, më 30 dhjetor, MHRA miratoi vaksinën Oxford/AstraZeneca, që nuk është miratuar ende nga Bashkimi Evropian. Edhe procesi i blerje së vaksinave ka hasur në probleme. Në fund të vitit të kaluar, gjermania“Der Spiegel” paralajmëroi se sasitë në dispozicion do të ishin të vogla. BE-ja kishte siguruar blerjen e vetëm 300 milion dozave të vaksinës Pfizer, e vetmja që kishte marrë miratimin në atë kohë. Dhe përkundër faktit që vendet anëtare të BE-së kishin rënë dakord të bëheshin bashkë në procesin e prokurimit, në fillim të këtij muaji u zbulua se Gjermania kishte blerë 30 milion doza shtesë të vaksinës Pfizer/BioNTech, prapa shpinës së të gjithëve.

Pastaj javën e kaluar, kompania AstraZeneca njoftoi se nuk do të jetë në gjendje të prodhojë në kohën sasinë e vaksinave që ka porositur BE. Bashkimi Evropian duhej të merrte 100 milion doza në tremujorin e parë të këtij viti. Por tani, një zyrtar i lartë i Brukselit ka frikë se mund të dorëzohen vetëm 31 milion doza. Unioni ka fajësuar kompaninë AstraZeneca për problemin e furnizimit, por në fakt kjo është një katastrofë e “gatuar” në Bruksel. Siç ka theksuar Robert Peston i ITV, Mbretëria e Bashkuar nënshkroi një marrëveshje me AstraZeneca që në muajin maj 2020, 3 muaj para se t`a bënte BE-ja, duke i dhënë kompanisë 3 muaj kohë shtesë për të zgjidhur problemet me zinxhirin e furnizimit të Britanisë së Madhe.

Në qershor, AstraZeneca arriti marrëveshje paraprake me Aleancën Gjithëpërfshirëse të Vaksinave – të përbërë nga Gjermania, Holanda, Franca dhe Italia. Por më pas, Komisioni Evropian mori përsipër negociatat në emër të gjithë anëtarëve të BE-së, duke u angazhuar në 2 muaj bisedime shtesë, që nuk sollën në fakt asnjë ndryshim thelbësor në marrëveshje.

BE po paguan tani koston e asaj kohe të humbur. Dhe përballë këtij dështimi, BE dhe Gjermania, po tentojnë të fshehin fajin e tyre. Burime të qeverisë gjermane e informuan gazetën ekonomike “Handelsblatt” të hënën në mbrëmje, se vaksina Oxford/AstraZeneca ishte vetëm 8 për qind efektive tek njerëzit e moshuar. Kjo do të ishte shkatërrimtare për shpërndarjen që ka planifikuar Gjermania, por më shumë për Britaninë, e cila tashmë ka vaksinuar miliona njerëz të pambrojtur, duke përdorur pikërisht vaksinën e zhvilluar në shtëpi. AstraZeneca e mohoi menjëherë këtë lajm. Dhe pasi lejuan përhapjen e këtij mashtrimi brenda natës – autoritetet shëndetësore gjermane deklaruan se burimet kishin ngatërruar shifrat:“Rreth 8 për qind e pjesëmarrësve në testet e efikasitetit të vaksinës së AstraZeneca, ishin të moshës 56-69 vjeç, dhe nuk rezulton të ketë një efikasitet prej vetëm 8 për qind midis të moshuarve.”

Të martën, BE i ka kërkuar Pfizer se duhet të sigurojë lejen e unionit, para se të eksportojë dozat e vaksinës nga fabrika e saj belge drejt Britanisë. Madje,Gjermania ka sugjeruar që eksportet e vaksinave të bllokohen për të siguruar më parë furnizimin e BE-së. Qeveria britanike thotë se është e sigurt se do të përmbushë objektivin e saj për të vaksinuar më të rrezikuarit deri në mesin e muajit shkurt. Dhe sasitë e vaksinës së Oxford /AstraZeneca që ka porositur Britania janë të paprekura. Gjithsesi, ndërhyrja e BE-së ka vënë në dyshim fazat e mëvonshme të fushatës së vaksinimit. Pasi ka dështuar me programin e saj të vaksinimit, BE dëshiron tani të sabotojë programin britanik të vaksinimit./Përshtatur ga CNA.al

Burimi:  https://www.spiked-online.com/2021/01/26/the-eu-is-playing-dirty-in-the-vaccine-wars/

Ne Homo sapiens-ët nuk kemi qenë të vetëm në Tokë. Kohë më parë, ka pasur më shumë diversitet njerëzor. Homo sapiens jetoi bashkë me 8 specie njerëzore që tashmë janë zhdukur, rreth 300.000 vjet më parë.

Kohët e fundit, rreth 15.000 vjet më parë, ne ndanim shpellat me një specie tjetër njerëzore, të njohur si Denisovanët. Ndërkohë mbetjet e fosilizuara, tregojnë për një numër edhe më të lartë speciesh të hershme njerëzore,që popullonin dikur Tokën para se shfaqej specia jonë.

“Tani ne kemi vetëm një specie njerëzore, dhe kjo është me të vërtetë e çuditshme”- thotë Nik Longriç, biolog evolucionar në Universitetin Bath në Mbretërinë e Bashkuar. “Jo shumë kohë më parë, ne nuk ishim aq të veçantë, por tani kemi mbetur vetëm ne”- shton ai.

Pra, sa specie të hershme njerëzore kanë ekzistuar dikur? Kjo pyetje është e ndërlikuar pasi studiuesit po vazhdojnë të zbulojnë fosile të reja, që përfundojnë të jenë specie krejtësisht të veçanta dhe të panjohura më parë.

“Ky numër është në rritje, dhe do të ndryshojë në varësi të atij me të cilin bisedoni”-thotë Xhon Stjuart, paleoekolog evolucionar në Universitetin Bërnmauth në Britaninë e Madhe. Disa studiues argumentojnë se speciet e njohura si Homo erectus, përbëhen në fakt nga disa lloje të ndryshme, përfshirë Homo georgicus dhe Homo ergaster.

“Gjithçka ka të bëjë me përkufizimin e një specie, dhe shkallën në të cilën pranohen ndryshimet brenda një specie. Ky mund të bëhet një diskutim paksa irritues, pasi të gjithë duan një përgjigje. Por e vërteta është se kjo varet”-shpjegon Stjuart.

Përkufizimi i një specie ka qenë i thjeshtë: Nëse dy individë mund të prodhonin pasardhës pjellorë, ata do të ishin nga e njëjta specie. Për shembull, një kalë dhe një gomar mund të çiftëzohen për të prodhuar një mushkë. Por mushkat nuk mund të shumohen me sukses me njëra-tjetrën. Prandaj, kuajt dhe gomerët, edhe pse biologjikisht të ngjashëm, nuk janë e njëjta specie. Por në dekadat e fundit, kjo ndarje e thjeshtë i ka lënë vendin një debati më kompleks shkencor se si duhet përcaktuar një specie. Kritikët e përkufizimit të çiftëzimit, theksojnë se jo e gjithë jeta riprodhohet seksualisht; pasi disa bimë dhe baktere mund të riprodhohen në mënyrë joseksuale.

Të tjerët kanë argumentuar se ne duhet t’i përcaktojmë speciet duke grupuar organizmat sipas tipareve anatomike të ngjashme. Por edhe kjo metodë ka dobësitë e veta. Kjo pasi në pjesë të ndryshme të botës mund të ketë ndryshime të konsiderueshme morfologjike midis gjinive dhe madje individëve të së njëjtës specie, duke e bërë një mënyrë shumë subjektive të klasifikimit të jetës.

Disa biologë preferojnë të përdorin ADN-në për të tërhequr vijat ndarëse midis specieve. Dhe me përparimin e teknologjisë, ata mund t`a bëjnë këtë me një saktësi edhe më të madhe. Por ne nuk kemi në dispozicion ADN-në e çdo njeriu të lashtë. Për shembull gjenomi i Homo erectus, nuk është sekuencuar kurrë.
Çështja ngatërrohet edhe më shumë kur mendohet se deri në 2 për qind e ADN-së mesatare të evropianëve të sotëm vjen nga Neandertalët, dhe deri në 6 për qind e ADN-së së disa melanezianëve (indigjenë nga verilindja e Australisë në Oqeani) vjen nga Denisovanët.

Pra, a jemi ne një specie e veçantë nga këta paraardhës? “Disa njerëz do t’ju thonë se Neandertalët janë e njëjta specie si ne. Ata thjesht janë një lloj pak më ndryshe nga njerëzit modernë, dhe prova është çiftëzimi mes 2 specieve. Por sërish përkufizimi i specieve, është zhvendosur nga ky cilësim”- shprehet Stjuart. Pasi i morën parasysh që të gjitha këto, disa ekspertë kanë argumentuar se koncepti i një specie në fakt nuk ekziston. Por të tjerët thonë se për sa kohë është gati e pamundur të arrihet një përkufizimi qartë mbi një specie, ia vlen ende të përpiqemi të flasim për evolucionin, përfshirë atë të specieve tona.

Kështu, ne ngatërrohemi duke e ditur që një specie nënkupton gjëra të ndryshme për njerëz të ndryshëm. Natyrisht, kjo do të thotë se njerëzit nuk do të bien dakord sesa specie njerëzore kanë ekzistuar ndonjëherë. Një pyetje tjetër është se çfarë përbën një njeri. Për t’iu përgjigjur kësaj pyetjeje, na ndihmon kuptimi i fjalës hominin, një grup i madh që përfshin njerëz dhe shimpanzetë që kthehen tek paraardhësi i tyre i përbashkët.“Ne dhe shimpanzeja kemi evoluar nga një paraardhës i përbashkët”-thotë Stjuart.

Nëse biem dakord që njerëzit janë gjithçka që mbërriti pas ndarjes sonë nga shimpanzetë antike rreth 6-7 milion vjet më parë, atëherë ka të ngjarë të jetë një grup i larmishëm. Muzeu Kombëtar i Historisë Natyrore Smithsonian, ka renditur të paktën 21 specie njerëzore, që janë njohur nga shumica e shkencëtarëve.
Dakord, nuk është një listë plotësisht e plotë, pasi për shembull Denisovanët. Ata që janë në listë përfshijnë Homo sapiens, Neandertalët, njerëzit indonezianë në madhësinë eHobit, Homo erectus dhe Homo naledi. Lista përfshin gjithashtu specie të tjera që ekzistonin më afër në kohë me paraardhësit e përbashkët të njerëzve dhe shimpanzeve, dhe kështu duken më shumë si shimpanzetë sesa njerëzit e sotëm. Pavarësisht nga pamja e tyre, këto specie njihen ende si njerëz të hershëm. “Ju nuk mund të ktheheni 5 milion vjet pas në kohë, dhe të prisni që ata të duken si ne”- thotë Stjuart.

Nëse Smithsonian thotë se janë 21, atëherë mund të jeni i sigurt se larmia është shumë më e madhe, mendon ai. Kjo për shkak se lista gabon në aspektin e kujdesit, duke zgjedhur speciet që janë afër njeriut dhe që njihen botërisht si të tilla. Për shembull, specia njerëzore e xhuxhëve e zbuluar kohët e fundit, Homo luzonensis, që njihet vetëm nga disa kocka të zbuluara në një shpellë indoneziane, nuk është përfshirë në listën e Smithsonian.
Gjithashtu, studiuesit dyshojnë se ka shumë specie të tjera të fosilizuara që ende nuk janë gërmuar. “Lista është rritur vazhdimisht, dhe unë nuk shoh ndonjë arsye pse duhet të ndryshojë tani”-thotë Stjuart./Përshtatur nga CNA.al

Burimi:  https://www.livescience.com/how-many-human-species.html