Një grup veprimtarësh të shoqërisë civile intelektualësh shqiptarë u mblodhën sot në një takim nën moton “Për shqiptarët dielli lind në Perëndim”.

Ata shprehën shqetësim për mos hapjen e negociatave të Shqipërisë me BE-në për anëtarësim të plotë dhe nga ana tjetër për njoftimin mbi një miniShengen ballkanik dalë nga takimi në Novi Sad midis përfaqësuesve shtetërorë nga Serbia, Shqipëria dhe Maqedonia Veriore.

“Na u tha se do të bëhej një mini-Shengen për lëvizjen e lirë, por në atë tryezë nuk ishte shteti i Kosovës. Atje u fol edhe për heqjen e barrierave doganore, por nga ana tjetër kemi edhe taksën 100 për qind e mbiquajtur “taksa Haradinaj”, e cila është në fuqi midis shtetit të Kosovës dhe Serbisë. Takimi u duk si një presion që kryeministri Rama po i bënte Bashkimit Europian, ku shqiptarët aspirojnë të bëhen pjesë. Ne kemi thirrjen “E duam Shqipërinë si gjithë Europa”, e cila ka mbetur diku në horizont, por dje na u tha edhe një “Jo” për hapjen e negociatave, dhe na duket se ajo ditë është më e largët” – tha veprimtari Aulon Kalaja.

Folës të tjerë theksuan se takimi nuk ka krahasim me marrëveshje si ai i Shengenit apo i Vishegradit.

“Marrëveshja e Vishegradit ishte i monitoruar nga Brukseli, ndërsa marrëveshja e Novi Sadit ne nuk shohim as nga Brukseli as nga Uashingtoni asnjeri aty. Janë vetëm tre zyrtarë dy kryeministra dhe një president, të cilët bajnë një marrëveshje, të cilën ne në Shqipëri nuk e dimë se çfarë përmban në detaje. Mendoj se ajo i shkon ndesh aspiratave pro-perëndimore të popullit shqiptar, është një marrëveshje anti-integruese dhe anti-europiane për Shqipërinë” – tha veprimtari Ilir Aliaj.

Pjesëmarrësit theksuan se aleatët strategjik të Shqipërisë janë Shtetet e Bashkuara të Amerikës dhe Bashkimi Europian.

“Formula e SHBA-ve, garantuesit kryesor të rendit në Ballkan, është që Ballkani të jetë në Bashkimin Europian. Këta kanë nxjerrë një formulë tjetër; jo më Ballkani në BE dhe i mbështetur nga SHBA-të, por kanë shpikur një formulë të re: Shqipëria dhe Kosova të orientohen drejt Danubit, dhe jo më nga Mesdheu. Tani dihet se kush e ka sferën e interesave në Mesdhe dhe kush e ka sferën e interesave në Danub, ndaj duhet denoncuar fuqishëm” – tha veprimtari Indrit Vokshi.

Në takim morën pjesë veprimtarë të grupimeve të ndryshme, diplomatë, historianë, artistë, pedagogë e studentë.

“Ideja e heqjes së barrierave doganore është një krim, pjesë e një kolonizimi të Shqipërisë. Këtu nuk është punë shovinizmi, nuk është punë nacionalizmi, por është punë atdhedashurie” – tha profesor Edmond Tupe.

Disa ditë më parë drejtuesit e qeverive të Shqipërisë dhe Maqedonisë veriore Rama e Zaev si dhe presidenti i Serbisë Vuçiç zhvilluan një takim, ku u diskutua për një lehtësim më të madh të qarkullimit në rajon të njerëzve, prodhimeve dhe kapitaleve.

Veprimtarët u mblodhën me shqetësimin se mbi këtë takim nuk ka transparencë më të madhe dhe ka paqartësi mbi orientimin perëndimor të shqiptarëve./ VOA

Eshtë e ligë dhe fyese përpjekja e Edi Ramës për ta transferuar përgjegjësinë për mosçeljen e negociatave me BE-në nga vetja dhe qeveria e tij, tek Presidenti i Francës, a thua se punët e Shqipërisë shkojnë për mrekulli e nuk ka se për çfarë të reflektojmë e të ndjejmë përgjegjësi.

Presidenti Macron e ka shfaqur edhe më herët qëndrimin e tij ndaj zgjerimit të BE-së dhe standardeve që aplikohen në terësinë e këtij procesi, gjë që edhe Kryeministri Rama, edhe drejtuesit në ikje të BE-së e kanë ditur edhe kur rrekeshin të bindnin shqiptarët që të besonin gënjeshtrën e tyre se Shqipëria i kishte çelur negociatat; një herë në nëntor 2016 e më pas edhe në qershor 2018, ndaj nuk ka se përse të bëjnë të habiturin me konseguencën e qëndrimit të Presidentit të Francës.

Nëse zoti Macron nuk ka besim në raportet e burokratëve të Komisionit Europian, veçmas në vlerësimin e tyre për Shqipërinë, kjo nuk mund të shërbejë si alibi që Kryeministri i Shqipërisë t’i fshehë dështimet e tij dhe të qeverisë që kryeson, me atë që ai e quajti në mënyrë spekulative “përplasja e madhe mes Francës dhe Gjermanisë”.

Ndërkaq, nëse Kancelarja Merkel, referuar vendimit të parlamentit gjerman ishte për çeljen e negociatave me Shqipërinë, po për çelje jo dje e sot, dhe as nesër apo pasnesër, po për çelje pasi të plotësohen më parë nëntë kushtet e vendosura nga Gjermania, dhe Presidenti Macron ishte për të mos i çelur, ketu nuk kemi të bëjmë as me përplasje dhe aq më pak me përplasje të madhe franko-gjermane.

Nuk kemi të bëjmë as me ndonjë komplot padrejtësie siç proklamojnë jo prej naivitetit shërbëtorët e përherehëm të pushtetit, por kemi të bëjmë në fakt me të njejtin qëndrim ndaj Shqipërisë, pavarësisht “PO-së” gjermane me kushte dhe “JO-së” francaze pa kushte, që në përmbajtjen e vlerësimit nuk kanë diferenca thelbësore.

Nëse duam ta lexojmë me realizëm qëndrimin gjerman, pra nëse duam t’i kuptojmë kushtet e vëna paraprakisht prej Bundestagut, do të gjejmë në e ndër to se cili është në fakt realiteti politik në Shqipëri, që bëri të kishim kundër jo vetëm Francën, por edhe vende si Holanda, Danimarka, Spanja etj. që bëhen edhe më shumë nëse do ti shkojmë më tej pastaj perqasjes së qëndrimit të tyre mes Shqipërisë dhe Maqedonisë së Veriut.

“Nuk është e vërtetë që ka patur konsensus të gjerë gati unanim për Shqipërinë dhe Maqedoninë e Veriut”. – tha pa asnje ekuivok Presidenti Macron. E me tej ai nënvizoi se: “Ndërkohë që për Maqedoninë pjesa më e madhe e vendeve ishte mbështetëse, për çeljen e negociatave për Shqipërinë ishte e kundërta. Shumica nuk mbështetën hapjen e negociatave me Shqipërinë. Duhen plotësuar kushtet”. Kështu tha në konferencën për shtyp Presidenti Macron.

Mjafton pra që dikush me sado pak aftësi intelekti për të kuptuar, ta lexojë qendrimin e sipërcituar, e do të vërejë se nuk është Franca, por qeveria shqiptare e me drejtpërdrejt kryeministri i saj që bllokoi çeljen e negociatave të Shqipërisë me BE-në.

Realiteti shqiptar i dominuar nga konflikti politik dhe kriza e qeverisjes, nga kriza parlamentare dhe ajo e besimit ndaj institucioneve, nga korrupsioni e krimi qeverisës, e mbi të gjitha, nga krimi elektoral i vjedhjes së votave që deformon vullnetin e qytetarëve dhe imponon në konfigurimin parlamentar vullnetin e grupeve kriminale, janë në fakt arsyet se përse për të mbrojtur qëndrimin e tij kundër zgjerimit të BE-së pa bërë më parë reformimin e saj, e bënë Shqipërinë argumentin e parë e të pakundërshtueshëm të Presidentit Macron.

Por, meqë kryeministri i pari e pas tij edhe disa të tjerë si ai apo në shërbim të tij e kanë drejtuar gishtin për të na treguar se fajtor që Shqipëria dështoi në çeljen e negociatave me BE-në është Presidenti Macron ( sipas kutit të tyre të vlerësimit përse nuk janë fajtorë edhe kryeministrat e
Holandës dhe Danimarkës që gjithashtu mbajtën të njejtin qendrim me presidentin francez), po risjell në vëmendjen e lexuesit disa nga kushtet e parlamentit gjerman, që të gjithë të kuptojmë se jo fshehja pas apo justifikimi me “JO-në” franceze, por realizmi e përgjegjshmëria, refletimi e marrja përsipër e përgjegjësive është ajo që duhet të bëjë e gjithë klasa politike shqiptare, padyshim kryeministri i pari, si personi kryesor përgjegjës në krye të qeverisë.

Në rezolutën e votuar nga parlamenti gjerman theksohet:

Bundestagu i kërkon Qeverisë Federale që:

Në Këshillin e Evropës më datë 17/18 Tetor 2019 të miratohen negociatat e anëtarësimit me Shqipërinë parimisht vetëm me kushtin, që:

a) Konferenca e parë e anëtarësimit të zhvillohet atëherë kur Qeveria Federale të konstatojë plotësimin e kushteve të mëposhtme nga Shqipëria:

– Sigurimi i vënies në punë dhe funksionimit të Gjykatës Kushtetuese si dhe të Gjykatës së Lartë duke angazhuar një numër të arsyeshëm gjyqtarësh dhe prokurorësh të verifikuar.

– Të merret vendim për reformën zgjedhore, e cila të jetë në përputhje të plotë me rekomandimet e OSBE/ODIHR dhe siguron një financim transparent të partive dhe fushatave zgjedhore si dhe të bazohet në rezultatet e komisionit ad hoc të reformës zgjedhore. Rishikimi i draftit të përgatitur atje duhet të bëhet në një dialog të hapur dhe gjithëpërfshirës të të gjitha forcave politike, siç rekomandohet edhe në raportin e ODIHR të datës 5 shtator 2019.

E më tej, në të njejtin dokument përcaktohet se:

b) Mbajtja e konferencës së dytë të anëtarësimit dhe hapja e negociatave përmes kapitujve të parë të ndodhë, kur qeveria Federale të konstatojë plotësimin e kushteve të mëposhtme nga Shqipëria:

– Zbatimi i ligjit për reformen zgjedhore të inicuar;

– Fillimi i procedimeve penale kundër gjyqtarëve dhe prokurorëve të cilët nuk u kualifikuan në procesin e vetingut për shkak të sjelljes së dënueshme;

– Fillimi i ndjekjes penale dhe eventualisht i proceseve gjyqësore kundër atyre që lidhen me blerjen e votave në zgjedhje, dhe ndjekjen serioze dhe të shpejtë të procedimeve;

– Angazhimi i strukturës speciale për të luftuar korrupsionin dhe krimin e organizuar dhe aftësia e saj për të punuar;

– Progres solid në krjimin e bilanci suksesi në luftën kundër korrupsionit dhe krimit të organizuar në të gjitha nivelet, përfshirë inicimin dhe proçedimet e para të përfunduara kundër nënpunësve civilë dhe politikanëve të nivelit të lartë. Këto përfshijnë hetime proaktive, eventualisht ndjekje penale dhe dënime në lidhje me korrupsionin dhe krimin e organizuar;

– Progres i prekshëm në reformën administrative, përfshirë rishikimin e qëndrimeve të zyrtarëve të lartë dhe drejtorëve, edhe nën këndvështrimin e parregullsive;

– Një vendim përfundimtar për ligjshmërinë e zgjedhjeve lokale të 30 qershorit 2019 nga Gjykata Kushtetuese; nëse urdhërohet përsëritja e zgjedhjeve, ato duhet të zhvillohen në bazë të ligjit të ri zgjedhor.

Pa cituar me tej rezolutën e parlamentit gjerman, cili është ai që ka sado pak mend në kokë që pasi ka lexuar kushtet e mësipërme mund të thotë se Gjermania ishte për çeljen e negociatave?!

Shqipëria është pa Gjykatë Kushtetuese, është edhe pa gjykatë të Lartë. Reforma zgjedhore është e bllokuar, e me qëndrimin arrogant që mban prej kohësh qeveria, nuk ka gjasë të nisë puna pa krijuar më parë kushtet për dialog politik transparent, të sinqertë e funksional.

Ndërsa për kushtin tjetër, atë që është artikuluar qartë e prerë si “Fillimi i ndjekjes penale dhe eventualisht i proceseve gjyqësore kundër atyre që lidhen me blerjen e votave në zgjedhje, dhe ndjekjen serioze dhe të shpejtë të procedimeve”, kush mund të thotë se është plotësuar?!

Apo edhe për këtë e ka fajin Presidenti i Francës?…

Po kushtin tjetër, atë që ka të bëjë me votimet farsë e të turpshme të 30 qershorit, përse e anashkalon kryeministri dhe maxhoranca e tij?!

Parlamenti gjerman kerkon hapjen e negociatava, përveç të tjerave, edhe pasi të ketë: “Një vendim përfundimtar për ligjshmërinë e zgjedhjeve lokale të 30 qershorit 2019 nga Gjykata Kushtetuese; nëse urdhërohet përsëritja e zgjedhjeve, ato duhet të zhvillohen në bazë të ligjit të ri zgjedhor”.

Pra, a ka ndonjë me sado pak mend në kokë që nuk e kupton se çfarë do të thotë “një vendim përfundimtar për ligjshmërinë e zgjedhjeve lokale të 30 qershorit 2019 nga Gjykata Kushtetuese?”. Apo edhe për këtë argument e ka sërish fajin Presidenti Macron?!

Kushtet janë në fakt denoncim i një realiteti skandaloz, që ngado ta kthesh e sido që ta shikosh, nuk bën fajtor Presidentin Macron, por drejtpërdrejt Edi Ramën të parin e më shumë se gjithë të tjerët.

Fatalisht Shqipëria e humbi mundësinë.

Rekomandimi i nëntorit 2016, ishte për çeljen pa kushte! Edhe në vitin 2018 rekomandimi ishte i njejtë, çelje pa kushte!

Por qeveria shqiptare abuzoi, e shpërdoroi besimin dhe vullnetin e mirë mbi të cilin u dhanë rekomandimet pa kushte.

Ndërsa sot realiteti është tjetër; kushtet janë shtuar, vështirësitë gjithashtu.

Por, ndërsa kërkohet që kryeministri të mbajë përgjegjësi si shenjë e parë e reflektimit me seriozitet dhe në të mirë të të ardhmes europiane të vendit, ai na tregon se “armiku i jashtëm” është Presidenti i Francës! Kjo është një përpjekje e ligë dhe fyese. Eshtë paturpësi.

Me këtë qasje të papërgjegjshme dhe provokative, kryeministri shkon në kahje të kundërt me interesat e integrimit europian të Shqipërisë. Ndaj, për sa kohë Edi Rama do të jetë Kryeministër i Shqipërisë, çelja e negociatave do të mbetet përherë e largët!

Meqë Gjermania është sistemi ynë i referimit në aspiratën tonë kombëtare të integrimit europian, le të reflektojmë të gjithë mbi atë që na thotë Rezoluta e Bundestagut, votuar enkas për Shqipërinë me vullnetin e mirë për çeljen e negociatave:

“Shqipëria është në një krizë politike të brendëshme të rëndë. Bundestagu gjerman u bën thirrje me ngulm të gjitha forcave demokratike në Shqipëri që të ndërmarrin menjëherë të gjitha hapat për të kapërcyer këtë krizë sa më shpejt përmes dialogut politik, përndryshe rruga për negociatat e anëtarësimit do të vështirësohet në mënyrë të konsiderueshme”./ CNA.al

 

Ish kryeministri Sali Berisha përmes një statusi në rrjetet sociale ka reaguar edhe njëherë pas vendimit negative të Bashkimit Europian për çeljen e negociatave. “A ekziston ne BE apo Europe nje shembull, nje rast si ky?”, pyet Berisha ndjeksit e tij teksa postimin e tij e shoqëron me një meme, për t’iu rikthyer edhe njëherë historisë së audio-përgjimeve, ku eksponentë të lartë të PS, Policisë së Shtetit dhe krimit të organizuar përfshihen në shit-blerjen e votës./ CNA.al